Door Aafke Kok - Foto: Edwin Grosholz, UC Davis - 27-03-2021 - Ecologie
Strandkrabben in de Californische Seadrift-lagune.
Als een ware hydra explodeert de populatie strandkrabben na een poging de invasieve exoot een kopje kleiner te maken.
Als nieuwkomers eenmaal zijn binnengedrongen heeft radicaal proberen uit te roeien weinig zin: als men niet oppast, komen ongenode gasten even later nog veel sterker terug. Dat concluderen Amerikaanse biologen in elk geval in PNAS van 15 maart, na een studie naar strandkrabben (Carcinus maenas) in de Californische Seadrift-lagune.
De uit Europa afkomstige krab vormt in Californische wateren een beruchte invasieve exoot. De Seadrift-populatie telt in 2009 zo’n 125 duizend individuen als biologen besluiten korte metten met de indringer te maken. Aanvankelijk lijkt dat plan aardig te slagen: in 2013 zijn er nog maar een sneue tienduizend strandkrabben over. Maar dan slaat het noodlot toe. Een bizarre explosie van de populatie in 2014 laat de teller ineens doorschieten naar driehonderdduizend. Dat zijn dertig keer zoveel ongenode gasten als het jaar ervoor, en ook bijna drie keer zoveel als bij aanvang van de uitroeioperatie.
De strandkrabben hebben hun toename vermoedelijk te danken aan een gebrek aan kannibalisme
Aangezien de populaties strandkrabben in nabijgelegen baaien in die tijd nauwelijks veranderen, verwachten de biologen geen oorzaken van buitenaf voor de populatie-explosie. Mesocosmexperimenten geven hen gelijk: de strandkrabben hebben hun toename vermoedelijk te danken aan een gebrek aan kannibalisme. Aangezien krabben alleen kleinere exemplaren dan zichzelf verorberen, hebben jonkies weinig van elkaar te vrezen, en de monsterkracht van de tienduizend overgebleven exemplaren in 2013 is sowieso beperkt.
Er is volgens de biologen maar een oplossing voor zo’n hydra-effect – vernoemd naar het mythologische monster dat voor elke afgehakte kop twee koppen terugkreeg – en dat is ‘functioneel uitroeien’; niet echt uitroeien, maar de populatie zo klein houden dat ecosysteemschade uitblijft. Dat pakte Hercules bij de hydra van Lerna toch rigoureuzer aan, door afgehakte koppen dicht te schroeien. Maar goed, die had ook nog tien van de twaalf werken te gaan na dit monster.