Ook in 2023 houden Bionieuws en het Landelijk Overleg Biologie Studenten (LOBS) weer een columnestafette. Hierbij verzorgen studenten van de acht aangesloten studieverenigingen bij toerbuurt een column, van GLV Idun in Groningen tot Biota Natura in Den Bosch. De winnende columns van iedere ronde worden gepubliceerd in Bionieuws en de redactie kiest in november 2023 op basis van criteria als leesbaarheid, originaliteit en argumentatie de column die tot algemeen winnaar wordt uitgeroepen. De schrijver hiervan ontvangt vervolgens de Bionieuws-columnprijs, een oorkonde en 100 euro!
Bionieuws wil met deze columnestafette stimuleren dat biologiestudenten hun meningen en inzichten verwoorden en met vak- en studiegenoten delen.
Vereisten:
De column dient een lengte te hebben van 300 woorden. Het onderwerp is hierbij in principe vrij, maar dient wel een relatie te hebben met biologie. De Bionieuws-redactie beoordeelt inzendingen op criteria als leesbaarheid, originaliteit en argumentatie.
Studievereniging - Deadline - Publicatie
GLV Idun - 13 jan - BN 02: 27 jan (geplaatst!)
Gyrinus natans – 10 feb - BN 04: 24 feb (geplaatst!)
BeeVee – 10 mrt - BN 06: 24 mrt (geplaatst!)
UBV - 7 apr - BN 08: 21 apr (geplaatst!)
Biologica – 12 mei - BN 10: 26 mei (geplaatst!)
Congo - 23 juni - BN 12: 7 juli (komt hier!)
LBC - 1 sep - BN 14: 15 sep (komt hier!)
Biota Natura – 29 sep – 13 okt (komt hier!)
Schrijftips:
Hoe schrijf je een column?
Tien tips voor een briljante columns
Eerdere edities:
-De columnwedstrijd 2022 is gewonnen door Roos van Zon van Biota Natura
-De columnwedstrijd 2021 is gewonnen door Frederique Kloosterman van de Leidse Biologen Club
-De columnwedstrijd 2020 is gewonnen door Sytske Schep van Congo
-De columnwedstrijd 2018-2019 is gewonnen door Celine Huisman van de Leidse Biologen Club
-De columnwedstrijd 2017-2018 is gewonnen door Stijn de Jong van de Utrechtse Biologen Vereniging
-De columnwedstrijd 2016-2017 is gewonnen door Robbert Folmer van de Leidse Biologen Club
-De columnwedstrijd 2015-2016 is gewonnen door Veerle de Goederen van BVW Biologica
Hieronder komen de in 2022 geplaatste (winnende) columns per studievereniging.
Een vagina is gewoon een gleuf. Toch?
'Hoewel Oud en Nieuw net achter de rug is, beginnen de lentekriebels al te dagen. Een walhalla voor biologen: weien vol huppelende lammetjes, bloesem aan de bomen en vijvers vol pulletjes die hun moeder volgen. Een vredig tafereel, sterk contrasterend met de gewelddadige seks die benodigd is om de pulletjes te verwekken. De schattig ogende woerd met zijn groene kop en witte strepen is in werkelijkheid een misdadiger: door de enorme mannelijke concurrentie voelt de woerd de bui al hangen. Zijn tactiek? Seksueel overschrijdend gedrag. Oja, en een uitrolbare helixpenis, die na een derde van een seconde het zaad achterlaat in de cloaca.
De fascinatie voor eendengenitalia bleef enkel bij de helixpenis. Want de eendenvagina, dat zal wel een ‘gewone gleuf’ zijn. Toch? Niets is minder waar. De eendenvagina blijkt een waar doolhof. Want de spermacellen die binnentreden, zijn hun leven niet zeker. Hierdoor hebben woerden die zich agressief op de eend forceren geen garantie op nageslacht. Wanneer een mannetje het vrouwtje zonder consent penetreert, zal zij haar ‘antipiemelstand’ activeren: haar spiraalvormige vagina trekt samen in de tegengestelde richting van de helixpenis en leidt deze naar diepe groeven en doodlopende gangen in haar vagina. Enkel wanneer het vrouwtje wíl dat het sperma richting de eitjes gaat, zal zij haar vagina toegankelijk maken en vindt er bevruchting plaats. Zij bepaalt.
Veel te lang was er niets bekend over de eendenvagina. Ook biologisch onderzoek heeft nog altijd een voorkeur voor het mannelijk geslachtsdeel, waardoor misvattingen over vrouwelijke geslachtsorganen in stand blijven. Onacceptabel. Eenden hebben geen simpele gleuf en dan nog maar niet te spreken over de interessante vagina’s die we nog niet ontdekt hebben! Dat onderzoek naar vaginamorfologieën en vrouwelijke genitalia nog altijd achterblijft op piemelonderzoek is een kwalijk feit om in 2023 te moeten constateren. Een goed voornemen wellicht?
Marit Bonne,
namens studievereniging GLV Idun van Rijksuniversiteit Groningen
Dit is de 1e aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door GLV Idun
Natuurlijke selectie voor de mens
Darwins evolutietheorie, gepubliceerd in zijn boek On the Origin of Species in 1859, was een mijlpaal in de wetenschap die ons begrip van de wereld om ons heen revolutioneerde. Darwin stelde voor dat soorten zich ontwikkelen en veranderen door natuurlijke selectie, een proces waarbij individuen met gunstige eigenschappen meer kans hebben om te overleven en zich voort te planten dan minder goed aangepaste soortgenoten.
Het idee van evolutie was controversieel en uitdagend voor veel van de gevestigde ideeën van zijn tijd, vooral religieuze opvattingen. Darwin zag echter bewijs voor evolutie in de diversiteit van soorten die hij waarnam tijdens zijn reizen en zijn observaties van variatie binnen soorten. Dit brengt mij tot de conclusie dat wij als mensen ook nog steeds evolueren. Niet zo zeer door natuurlijke selectie, maar ook door culturele invloeden, technologie die ons helpt maar ook soms tegenwerkt, onze eigen hordes waar wij als soort overheen moeten springen, al is hier niet veel natuurlijks aan. Hoewel wij moeite hebben met deze selectie, groeien we als soort ontzettend hard, tot op het punt dat ons ecosysteem het niet meer aankan, met alle gevolgen van dien.
Ook evolueren we nog op andere manieren zoals de ‘gunstige eigenschappen’, denk aan lengte, gedrag, en het wel of niet kunnen verteren van melk. Dit gebeurt van generatie op generatie, maar we merken er zelf weinig van. De wereld verandert met ons mee, en op een hogere snelheid dan onze evolutie dat aankan. De biologie is al een stuk verder dan we ooit dachten, we zijn Darwin al voorbij, we hebben technologie die ons in leven houdt, maar evolutie blijft een constante. Alles verandert, alleen op een ander tempo. Wij passen ons aan, en soms meer dan we denken!
Stijn Leegte,
namens studievereniging Gyrinus natans van de Vrije Universiteit Amsterdam
Dit is de 2de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door Gyrinus natans
ChatGPT
Anne de Ruijter van de Nijmeegse studievereniging BeeVee liet haar column schrijven door ChatGPT. Ze gaf de chatrobot de volgende opdracht: ‘Schrijf een column voor in Bionieuws, een nieuwsblad voor biologen. De column dient een lengte te hebben van tweehonderd woorden en moet gaan over de mogelijkheid om biologen te vervangen door
artificiële intelligentie.’
De snelle ontwikkeling van artificiële intelligentie (AI) heeft veel gevolgen voor veel industrieën, waaronder ook de biologie. Veel biologische processen kunnen worden geautomatiseerd en geanalyseerd door AI-technologieën, wat kan leiden tot een grotere efficiëntie en precisie in onderzoek en ontdekkingen.
Echter, dit betekent niet dat biologen vervangen zullen worden door AI. Biologen zijn degenen die de vraagstukken stellen en de doelen van het onderzoek bepalen. AI-technologieën zijn slechts een hulpmiddel om deze doelen te bereiken. Biologen zijn degenen die de resultaten van AI-analyse interpreteren en de betekenis ervan begrijpen in het grotere plaatje. Zij zijn ook degenen die de ethische en sociale implicaties van de ontdekkingen en toepassingen van AI overwegen.
In plaats van biologen te vervangen, zal AI-technologie hen in staat stellen om hun werk sneller en efficiënter uit te voeren. Het zal hen ook helpen om nieuwe inzichten te verkrijgen die anders onmogelijk zouden zijn geweest. Het is belangrijk dat biologen zich blijven ontwikkelen in deze technologieën, zodat zij kunnen blijven bijdragen aan de biologische wetenschappen. In samenvatting, AI-technologieën zijn een krachtige tool voor biologen, maar zullen de biologen zelf niet vervangen. Biologen blijven noodzakelijk voor het stellen van vragen, het interpreteren van resultaten en het overwegen van de ethische en sociale implicaties van de ontdekkingen.
Anne de Ruijter,
namens studievereniging BeeVee van Radboud Universiteit Nijmegen
Dit is de 3de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door BeeVee
Skateboarden
Tijdens een college neurobiologie hoorde ik het woord ‘depressie’. Ik schoot overeind uit mijn dagdromen, volle aandacht. Recent kreeg mijn vriend de diagnose en hoe ik ook probeerde, het onderwerp was als water in mijn handen. Het college beschreef hoe depressie een complex systeem van symptomen is dat zichzelf in stand houdt.
Een model met een balletje in een dal tussen twee bergjes illustreerde dit ingewikkelde geheel. Als een film startte er
een herinnering in mijn hoofd.
Ik sta naast een halfpipe. Skaters vertrekken vanaf het hoogste punt en zoeven eindeloos heen en weer, meeliftend op
de krachten die hen in de juiste baan houden. Alles houdt elkaar in stand. Als ze momentum verliezen, kunnen ze dit opvangen en weer aanwakkeren. Maar wat nu als je op dat hoogste punt aankomt en uit je baan schiet? Als je plotseling achter die pipe met een klapper op het beton smakt?
Je moet opstaan, je skateboard zoeken en verwondingen verzorgen. Teruglopen, omhoog klimmen. Opnieuw naar dat
hoogste punt. Dat is op zichzelf al een opgave. Terug in de oude positie realiseer je je: het is niet meer zoals het was. Ditmaal ben je je bewust van de mogelijkheid van uit de bocht vliegen. Het verandert je hele perspectief. De wind, geluiden, mensen, je lichamelijke gesteldheid. Ze beïnvloeden hoe je beweegt als je eenmaal weer bent vertrokken. Je verkrampt sneller en bent minder achteloos en vrij, wat de kans dat je nogmaals valt vergroot. Het blijft hangen, zelfs na duizend schommelingen zonder uitschieter.
Dit is depressie, denk ik. Als je eenmaal over het randje bent geweest, kun je dat nooit meer afschudden. De kans op herhaling is groter, alleen al vanwege het feit dat je je nu beseft dat het kan. Dat complexe systeem van samenhang ontwarren zou oplossingen kunnen bieden. Maar wie de ene draad loshaalt, trekt een ander strakker aan. Wie niet (opnieuw) uit zijn baan wil schieten, moet de constellatie van depressie omarmen en ermee leren skateboarden.
Esra de Ruiter,
namens de Utrechtse Biologen Vereniging
Dit is de 4de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door UBV
Meercelligheid!
Waar denk jij aan als je ‘sciencefiction’ hoort? Te gekke ruimteschepen, aliens, vreemde planeten met nog vreemdere
planten en dieren – wacht, planten en dieren? Al gauw leer je in de biologie dat er drie grote soorten meercelligen zijn: planten, dieren en schimmels. Die laatste vergeten de niet-biologen voor het gemak graag (tenzij ze een champignonsoep maken of de voegen tussen hun douchetegels schoonmaken), dus laten wij dat hier ook doen. Planten en dieren dus. Groot of klein, de ene vooral groen en de ander vooral bewust denkend. Althans, dat denken we.
Ik vind het fascinerend hoe we dit concept van niet-bewegende, niet-bewuste plantachtigen en rondlopende, communicerende wezens met een hoofd en een aantal poten klakkeloos hebben overgenomen in al onze voorstellingen van andere werelden in mainstream media. Copy-paste, zo’n beetje. Deze scène speelt zich af op een andere planeet? Zet er maar wat planten met een vreemd kleurtje neer. En het is natuurlijk ook logisch, want we kennen niet anders. En toch vind ik het jammer. Kunnen we niet met z’n allen iets verder denken dan dat? Hoe meercelligheid precies ontstaan is, is zover ik weet niet bekend. Maar stel je voor dat er andere planeten zijn met compleet andere soorten meercellige wezens. Een droom voor elke bioloog. Wat zouden we daar ontdekken? Geheel nieuwe ecosystemen op basis van compleet andere wezens die niet plant, niet dier, niet schimmel, niet aards zijn.
De grap is: de mens denkt in hokjes. Een hypothetische ruimtevaarder zal een hypothetisch meercellig wezen vrijwel meteen vergelijken met iets bekends, of het nou een boom(achtige), insect (soort van dan) of steen (of zo) is. Of we ooit ander leven gaan vinden blijft nog maar de vraag. Gelukkig maar, want tot die tijd kunnen wij biologen eindeloos door fantaseren over de vreemdste soorten planten en dieren – oh nee wacht…
Emilia Pinkse,
namens de Wageningse studievereniging BVW Biologica
Dit is de 5de aflevering van de columnestafette voor studenten, verzorgd door BVW Biologica
Titel
'Tekst'
Naam,
namens de Amsterdamse studievereniging Congo (Comt Onooslen Naerstighlijck Gheleertheydt Ontvanghen)
Dit is de 6de aflevering van de columnestafette voor studenten, verzorgd door Congo
Titel
'Tekst'
Naam,
Namens de Leidse Biologen Club
Dit is de 7de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door de Leidse Studenten Club
Titel
'Tekst'
Naam,
Namens studievereniging Biota Natura van Toegepaste biologie bij HAS Green Academy in Den Bosch
Dit is de 8ste aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door Biota Natura