De winnaar van de columnestafette 2021 is Frederique Kloosterman van de Leidse Biologen Club met haar column 'Limburg aan Zee'). Zij krijgt 100 euro en een oorkonde uitgereikt om de National Conference Biology Students van 25 februari 2022. Ook komend jaar is er weer de columnestafette 2022.
Ook in 2021 hielden Bionieuws en het Landelijk Overleg Biologie Studenten (LOBS) weer een column-estafette. Hierbij verzorgden studenten van de acht aangesloten studieverenigingen bij toerbuurt een column, van GLV Idun in Groningen tot Biota Natura in Den Bosch. De winnende columns van iedere ronde zijn gepubliceerd in Bionieuws en de redactie koos in december op basis van criteria als leesbaarheid, originaliteit en argumentatie de column die tot algemeen winnaar is uitgeroepen. De schrijver hiervan ontvangt de Bionieuws-columnprijs, een oorkonde en 100 euro!
Bionieuws wil met deze columnestafette stimuleren dat biologiestudenten hun meningen en inzichten verwoorden en met vak- en studiegenoten delen.
Vereisten:
De column dient een lengte te hebben van 300 woorden. Het onderwerp is hierbij in principe vrij, maar dient wel een relatie te hebben met biologie. De Bionieuws-redactie beoordeelt inzendingen op criteria als leesbaarheid, originaliteit en argumentatie.
Studievereniging - Deadline - Publicatie
GLV Idun - 16 jan - BN 02: 30 jan (geplaatst!)
Gyrinus natans – 13 feb - BN 04: 27 feb (geplaatst!)
BeeVee – 13 mrt - BN 06: 27 mrt (geplaatst!)
UBV - 10 apr - BN 08: 24 apr (geplaatst!)
Biologica – 15 mei - BN 10: 29 mei (geplaatst!)
Congo - 17 juni - BN 12: 3 juli (geplaatst!)
LBC - 4 sep - BN 14: 18 sep (geplaatst!)
Biota Natura – 2 okt – 16 okt (geplaatst!)
Schrijftips:
Hoe schrijf je een column?
Tien tips voor een briljante columns.
Eerdere edities:
-De columnwedstrijd 2020 is gewonnen door Sytske Schep van Congo
-De columnwedstrijd 2018-2019 is gewonnen door Celine Huisman van de Leidse Biologen Club
-De columnwedstrijd 2017-2018 is gewonnen door Stijn de Jong van de Utrechtse Biologen Vereniging
-De columnwedstrijd 2016-2017 is gewonnen door Robbert Folmer van de Leidse Biologen Club
-De columnwedstrijd 2015-2016 is gewonnen door Veerle de Goederen van BVW Biologica
Hieronder komen de in 2021 geplaatste (winnende) columns per studievereniging.
Vaccinatiemetaforen
Na een jaar vol onzekerheden en teleurstellingen is er eindelijk goed nieuws: we hebben een vaccin tegen het coronavirus. Maar zo snel als het virus vorig jaar kwam opduiken, kwam nu ook de discussie over het vaccin op gang. Mensen halen alles uit de kast om elkaar te overtuigen van hun mening over het vaccin. Voorstanders van het vaccin hebben inmiddels een veelgebruikte metafoor: een frikandel. Want je eet ook een frikandel zonder dat je weet wat er in zit, dus waarom zou je geen vaccin nemen?
Ondanks dat ik absoluut voorstander van het vaccin ben, ben ik het niet helemaal eens met deze vergelijking. Want voor veel mensen gaat het helemaal niet om wat er precies in dat vaccin zit, ze willen weten hoe het vaccin werkt en wat het met ze doet. Als je niet weet hoe een vaccin werkt, is het best logisch dat het spannend is om het zomaar in je te laten spuiten.
Maar probeer maar eens uit te leggen aan mensen die totaal geen verstand hebben van biologie
Daarnaast is het vaccin natuurlijk nieuw, in tegenstelling tot de frikandel die al jaren wordt gegeten. Maar probeer maar eens aan mensen die totaal geen verstand hebben van biologie of geneeskunde uit te leggen hoe het injecteren van m-rna ervoor kan zorgen dat wij geen corona krijgen. Dat lukt je alleen met… juist, een metafoor.
De kans dat je iemand overtuigt om zich te laten vaccineren door over frikandellen te beginnen is klein. In plaats van elkaar belachelijk te maken, zou het beter zijn als we proberen de werking van het vaccin uit te leggen. Laten wij als biologen social media volgooien met metaforen waardoor iedereen iets beter snapt wat het effect is van een vaccin, en waarom het zo belangrijk is dat we er een nemen. Dan wordt zo’n discussie ineens een stuk leerzamer.
Lisa Bouwman,
namens studievereniging GLV Idun van Rijksuniversiteit Groningen
Dit is de 1e aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door GLV Idun
Buitenmuizen
We zitten nu allemaal een lange tijd binnen. Hoewel het wel leuk is om gezellig met mijn huisgenoten elke avond wel een discussie te hebben of een spel te doen, is het wel duidelijk dat iedereen de vier muren zat is. Dan maakt het geen verschil of je in je eigen kamer zit of in onze gezamenlijke woonkamer, het voelt allemaal anders en ongezellig. Daarom is de week vol sneeuw en ijs als een zegen gekomen.
Het lijkt wel of de hele studentencampus opeens wordt bewoond door kinderen van 10. Iedereen maakt sneeuwpoppen, iglo’s en je kunt niet meer veilig op straat lopen zonder een sneeuwbal op je lichaam te krijgen. Gister zag ik twee groepen huisgenoten een sneeuwballengevecht houden vanaf hun balkons.
Moeder natuur voelde aan dat dit precies was wat wij nodig hadden
Grappig dat een week koud weer met zon toch een positief effect kan hebben. Moeder natuur voelde aan dat dit precies was wat wij nodig hadden. Naast de sneeuw en enorme kou, hebben we nu ook toch wel een warme zon. Bij dit goede weer kon het schaatsen natuurlijk niet achterblijven. De hele bosbaan stond vol met mensen die het aandurven om op het ijs te gaan staan. Schaatser, sleerijders, jong en oud, alles was door elkaar.
Het is raar om te zien hoe je met zoveel mensen bij elkaar kan zijn, maar wel afstand moet houden. Dit betekent niet samen après-ski, geen glühwein en helaas geen schaatswedstrijden. Toch voelt het alsof we in deze week weer dichter bij elkaar zijn gekomen. Na zo’n lange tijd binnen te hebben gezeten achter een laptop en tv, is het goed om te zien dat iedereen toch nog lekker buiten kan spelen. Nu we weer naar de sneeuwvrije dagen gaan maar in de winter blijven, hoop ik dat we toch nog kleine geluksmomentjes kunnen blijven hebben. Hierdoor voelt het leven toch weer even normaal.
Lieke Schouten,
namens studievereniging Gyrinus natans van de Vrije Universiteit Amsterdam
Dit is de 2de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door Gyrinus natans
Metamorfose
‘Medische biologie, dit is wat ik wil! Misschien toch neurobiologie, dat past beter bij me.’ Je raadt het nooit, ik ben alsnog een ecoloog geworden. Ik was er heilig van overtuigd toen ik aan mijn studie begon; medische biologie zou mijn ding zijn. Ik onderging echter een metamorfose. Dit heeft in de zoölogie de betekenis dat een organisme morfologische en fysiologische veranderingen ondergaat. In de botanie wordt het gezien als een adaptatie in de bouw of functie van een soort aan zijn milieu. Daarnaast kan je aan dit woord ook nog betekenissen vanuit de mythologie en geologie koppelen. Kortom, het staat voor verandering tijdens een ontwikkeling.
Een ontwikkeling doormaken, dat doen we allemaal. Zeker tijdens onze studieperiode, waar je jezelf en je interesses pas echt leert kennen. Ik wil daarom ook aan iedereen meegeven: twijfelen over je studie hoort erbij. Vertrouw op je gevoel en durf te wisselen wanneer een bepaald vakgebied niet jouw niche is.
Waarom ik uiteindelijk bij de ‘groene’ biologie ben uitgekomen? Omdat het mij inzichten geeft vanuit de ‘simpele’ natuur in het dagelijks mensenleven. Neem bijvoorbeeld de symbiose tussen mycorrhiza-schimmels en planten. Doordat ze samenwerken halen ze het optimale uit hun omgeving.
Een boom is zich er wel van bewust dat eeuwig doorgroeien geen optie is
Of nog beter zelfs, neem een boom. Gedurende een jaar verandert hij constant van gedaante. In de lente kleuren de bladeren prachtig groen en tijdens de herfst worden ze rood, oranje en bruinkleurig. Vervolgens laten ze hun bladeren vallen, om zichzelf te beschermen tegen uitdroging. Een boom is zich er dus wel van bewust dat eeuwig doorgroeien geen optie is, dit zou immers ten kostte gaan van zichzelf.
Echter beseffen wij mensen dat met onze huidige economie nog altijd niet. We blijven steevast doorgaan, zonder een onderlinge samenwerking of realisatie dat we onszelf ten gronde halen. Terwijl de boom naast onze kantoorpanden of in onze tuin jaar in jaar uit laat zien hoe het moet. Het is tijd voor de mensheid om een metamorfose te ondergaan. Dat je dit allemaal leert te zien door te kijken naar de natuur, hoe mooi is dat?
Lars Laumen,
namens studievereniging BeeVee van de Radbouwduniversiteit Nijmegen
Dit is de 3de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door BeeVee
Wake-upcall
ls biologen proberen we te begrijpen hoe de wereld in elkaar steekt. Van de interactie in een enkele cel tot aan de levenscyclus van vele dieren en planten. Als we onze bevindingen en waarnemingen in een breder perspectief zetten, merken we op dat we al zo’n twaalfduizend jaar in het Holoceen leven. Een stabiele wereld waarin het klimaat nauwelijks verandert.
Wat biologen en aardwetenschappers nu observeren is dat wij mensen deze unieke balans verstoren. We bereiken globale temperatuursveranderingen die in geen honderduizend jaar gezien zijn. Het probleem wordt gevormd door broeikasgassen, zoals CO2 en NH4+, die massaal de atmosfeer in worden gestuurd door onder andere fossiele brandstoffen, landbouw
en transport. Een groot gedeelte van deze broeikasgassen wordt vastgelegd in oceanen, aardoppervlaktes en groeiende
bomen. Dus simpelweg het CO2-gehalte in de atmosfeer meten geeft geen duidelijk beeld van onze klimaatimpact.
De extreme effecten van klimaatverandering zijn verder weg van huis te zien. Koraalriffen sterven af, regenwouden verdwijnen, ijs smelt, stormen komen vaker voor en niet te vergeten de afname van biodiversiteit. Soorten die de koolstofcyclus en stikstofcyclus in balans houden en leven op aarde mogelijk houden. Daarnaast houdt de biodiversiteit van dieren de voedselketen in balans. Zouden we alle walvissen doden, dan zouden plankton en krill een plaag vormen.
Onze handelingen ontregelen miljoenen jaren van evolutie in enkele decennia. Het zijn allemaal fenomenen waar wij in Nederland nog weinig van merken, misschien een warmere zomer en winter, maar de toekomst zal ons anders leren.
Als bioloog zal je deze bekende problemen wel vaker horen, maar dringt het door?
Blijft het bij het denken, of ga je ook wat doen?
Wat we via mediaplatformen binnenkrijgen en niet in ons dagelijks leven zien, zien we als niet belangrijk, onze hersenen ‘vergeten’ het. De vraag die ik de lezende bioloog wil stellen is: hoe wil jij dat de toekomst eruit gaat zien? Blijft het bij het denken, of ga je ook wat doen? De toekomst zal een weerspiegeling zijn van de keuzes die je nu maakt.
Neem actie voordat we het tipping point bereiken, het punt waar de aarde zichzelf zal gaan opwarmen en de gevolgen van
klimaatverandering niet te overzien zijn! Nog niet overtuigd, kijk dan de documentaire A Life on Our Planet of lees het boek The Uninhabitable Earth.
Pim Stovers,
namens de Utrechtse Biologen Vereniging
Dit is de 4de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door UBV
Bewustwording
Met de komst van de pandemie ben ik er (bijna) elke dag op uit gegaan met mijn Heukels’ Flora in de hand. Wat heb ik in één jaar veel geleerd. Veel meer dan alleen soortnamen. Nadat ik een plant vaker had gevonden, leek ik te kunnen voorspellen waar deze nog meer zou kunnen staan. Ik leerde die plantengemeenschap en mijn omgeving beter kennen. Langzaam begon ik door te krijgen wat biodiversiteit inhield. Niet alleen een hoeveelheid soorten, maar ook het complexe web van interacties dat hen allemaal verbindt.
Dit web valt jammer genoeg langzaam uit elkaar. Wereldwijd verliezen we steeds meer soorten. Hierbij speelt klimaatverandering een rol, maar de grootste reden voor dit verlies zijn vaak habitatverlies en -verstoring door mensen. Als mens zullen we hier uiteindelijk ook de effecten van ondervinden, door bijvoorbeeld het verlies van veel bestuivers die bijdragen aan de voedselproductie. Het grootste probleem voor de bescherming is dat we vaak niet weten wat er verloren is gegaan, in de tropen of in de berm voor ons huis.
Waardering voor de intrinsieke waarde van één of meer radertjes van het gehele uurwerk aarde
Dit lossen we alleen op door betere verwerking van biodiversiteitsgerelateerde onderwerpen in het onderwijsprogramma. Na bewustwording van de diversiteit die zich nog om ons heen bevindt, zij het vink, vliegenzwam of viooltje, komt waardering voor de intrinsieke waarde van één of meer radertjes van het gehele uurwerk aarde. Daarnaast is het van het hoogste belang dat we blijven investeren in de wetenschap, in plaats van het wetenschapsbudget met de helft in te perken. Zodra we ons bewust zijn van alle natuurpracht zijn we ook gemotiveerd deze te beschermen en als we meer
weten kunnen we deze ook beter beschermen.
Het stoppen van de globale trend van soortenverlies, zal bereikt moeten worden door meer bewustwording en vervolgens de bescherming van lokale biodiversiteit. Blijf volgende keer eens wat langer bij een bloem hangen, je kijkt je ogen uit.
Daan Curwiel,
namens de Wageningse studievereniging BVW Biologica
Dit is de 5de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door BVW Biologica
Summer of Love
Als psychobioloog is het eigen aan mij dat ik niet enkel de biologie hierbij kan betrekken. De Psychologie moet zeker ook zijn intrede maken en welk actueel onderwerp is hier nou een betere samensmelting van dan ‘de Summer of Love van 2021’. De clubs zijn net drie dagen open op het moment van typen en het Trimbos-instituut waarschuwt jongeren al continu om goed op te passen met de middelen die komen kijken bij dit soort gelegenheden. Het belooft een hete zomer te worden.
Biologie speelt een grote rol bij de zomer die eraan zit te komen. Er valt te filosoferen over de alcohol die rijkelijk vloeit en iedereen op een andere manier zal affecteren en de hormonen die gieren door de lijven van jongeren die misschien nog nooit eerder voet hadden gezet in een discotheek. De natuurlijke instincten van de mens zijn niet om elke dag binnen te zitten en mensen te vermijden, dat hebben we allemaa mogen merken. Het zal dus na even wennen meer dan natuurlijk gaan voelen om van elke dag een feestje te maken en tot diep in de nacht samen met een groep het leven te vieren.
Dit jaar zal een gouden combinatie van deze twee worden, denk ik zo
Fenomenen zoals deze kennen we enkel uit de geschiedenis, zoals de Summer of Love van 1967 of de Roaring Twenties; dit jaar zal een gouden combinatie van deze twee worden denk ik zo. Maar we hoeven niet te vergeten dat dit fenomeen ook veel wegheeft van de eerste warme dagen in de lente voor de natuur. Alles begint om je heen te bloeien en de dieren worden wakker uit hun winterslaap om zich vol in het leven te storten.
Onze oerinstincten zullen weer naar voren komen en dat zal een fantastische zomer veroorzaken, maar vergeet vooral niet om ook veilig te blijven.
Amber Cornelissen,
namens de Amsterdamse studievereniging Congo (Comt Onooslen Naerstighlijck Gheleertheydt Ontvanghen)
Dit is de 6de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door Congo
Limburg aan Zee
lk jaar ga ik met mijn vriendinnengroep op vakantie. In 2020 werd het een weekje Ameland. Dit jaar hebben we uitgehangen in ‘Limburg aan Zee’. We waren daar net op het moment dat er in Limburg, Duitsland en België zware regenval was met overstromingen tot gevolg. Nu klopt de term ‘Limburg aan Zee’ in meerdere opzichten niet helemaal, maar de naam had voor mij iets alarmerends. ‘Shit, het gaat snel’, dacht ik. De tekenen van klimaatverandering beginnen nu ook bij óns – en niet alleen
op plekken als de Noordpool – duidelijk merkbaar te worden.
Het werkelijk getuige zijn van ondergelopen straten, waterspuwende putten en zandzakken voor de deur kwam flink binnen. Het hele gebeuren is voor mij een extra drijfveer om het vlees en de auto nog weer vaker te laten staan. Ik wil iets
doen om klimaatverandering te stoppen. Niet voor niets ga ik aankomend semester beginnen met de minor sustainable development. Ik wil mensen duidelijk maken dat alle kleine beetjes helpen en dat klimaatverandering nu geen ver-van-ons-bed-show meer is, ook al is dat voor sommigen moeilijk voor te stellen.
Er heeft deze zomer immers weer genoeg in de fik gestaan.
Zeker nu we een typisch Nederlandse zomer achter de rug hebben in plaats van tropische temperaturen. Dit laatste is iets waar veel mensen alleen maar aan denken bij ‘de opwarming van de aarde’. En ja, met hogere temperaturen krijgen we ook zeker te maken. Er heeft deze zomer immers weer genoeg in de fik gestaan. Maar het weer wordt in het algemeen extremer: droge plekken worden droger en natte plekken nog natter.
Maar genoeg deprimerende tekst, er is namelijk nog steeds hoop! Ook wat vakantie betreft zijn er meerdere ‘groene’ opties. Heb jij deze zomer nagedacht over duurzaamheid bij het boeken van je vakantie? Zo ja, keep up the good work! Zo niet, maar wil je het wel proberen? Google het gewoon, er is genoeg over te vinden. Neem bijvoorbeeld eens een kijkje op de volgende sites: Voor de Wereld van Morgen, de ANWB en Het Groene Accent.
Voor nu is de vakantie helaas over, maar niet getreurd. Het betekent namelijk dat je genoeg tijd hebt om na te denken over
die vette én toch duurzame vakantie. Als we dat allemaal doen blijft ‘Limburg aan Zee’ hopelijk bij deze ene keer.
Frederique Kloosterman,
Namens de Leidse Biologen Club
Dit is de 7de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door de Leidse Studenten Club
Jongeren en de wetenschap
Wanneer ben je oud genoeg om een ontdekking te doen? Ik denk al meteen als je ogen open gaan. Je ziet zoveel, je brein begint meteen met zoeken naar wat nieuw is. Stop je hier uiteindelijk mee? Nee, nooit… Leeftijd maakt niet uit. Maar voor nu wil ik de focus leggen op de ontdekkingen van jongeren en hen onder ons inspireren tot waartoe je al in staat bent, alles. Een kind kan bij het spelen in het bos een nieuwe insectensoort vinden. Jongeren van 15 kunnen een prehistorische pinguïn tevoorschijn halen. Een stagiair kan bij een ruimtevaartorganisatie een nieuwe zon vinden. Een 18-jarige kan een klimaatcrisis afwenden. Een 15-jarige kan komen met een oplossing voor besmet water. En als laatst kan een kind dierenwelzijn verbeteren. Veel voorbeelden, die voor mij inspirerend werken.
Bij elke passie worden er weer nieuwe geheimen blootgelegd
Wanneer je jong bent lijkt het soms dat de wereld om je heen al ontdekt is door volwassenen, dit is misschien niet altijd even makkelijk. Maar wat blijkt, is dat wanneer je bezig bent met iets dat je gelukkig maakt, je altijd iets kan ontdekken. Bij het spelen in het bos, bij het graven in de grond, bij het kijken naar de sterren. Bij elke passie worden er weer nieuwe geheimen blootgelegd, geheimen die voor gesloten ogen altijd onzichtbaar blijven. Wanneer je bezig bent met wat je leuk vindt, samenwerkt met zij die de wereld ook zo zien, blijven je ogen open en blijf je ontdekken. Hoe klein het onderwerp ook, hoe groot, hoe problematisch, blijf ermee bezig. Dus, ongeacht je leeftijd, doe wat je leuk vindt. Niet hetgeen dat moet, maar waar je gelukkig van wordt, houd je ogen open en je zult nieuwe werelden ontdekken.
Sybe van der Roest,
Namens studievereniging Biota Natura van de HAS Hogeschool Den Bosch
Dit is de 8ste aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door Biota Natura