De winnaar van de columnestafette 2022 is Roos van Zon van studievereniging Biota Natura met haar column 'Welke kleur heeft X?'). Zij krijgt 100 euro en een oorkonde opgestuurd. Ook komend jaar is er weer de columnestafette 2023.
Ook in 2022 hielden Bionieuws en het Landelijk Overleg Biologie Studenten (LOBS) weer een columnestafette. Hierbij verzorgden studenten van de acht aangesloten studieverenigingen bij toerbuurt een column, van GLV Idun in Groningen tot Biota Natura in Den Bosch. De winnende columns van iedere ronde zijn gepubliceerd in Bionieuws en de redactie koos in november 2022 op basis van criteria als leesbaarheid, originaliteit en argumentatie de column die tot algemeen winnaar is uitgeroepen. De schrijver hiervan ontvangt vervolgens de Bionieuws-columnprijs, een oorkonde en 100 euro!
Bionieuws wil met deze columnestafette stimuleren dat biologiestudenten hun meningen en inzichten verwoorden en met vak- en studiegenoten delen.
Vereisten:
De column dient een lengte te hebben van 300 woorden. Het onderwerp is hierbij in principe vrij, maar dient wel een relatie te hebben met biologie. De Bionieuws-redactie beoordeelt inzendingen op criteria als leesbaarheid, originaliteit en argumentatie.
Studievereniging - Deadline - Publicatie
GLV Idun - 15 jan - BN 02: 29 jan (geplaatst!)
Gyrinus natans – 12 feb - BN 04: 26 feb (geplaatst!)
BeeVee – 12 mrt - BN 06: 26 mrt (geplaatst!)
UBV - 9 apr - BN 08: 23 apr (geplaatst!)
Biologica – 21 mei - BN 10: 4 juni (geen inzending!)
Congo - 18 juni - BN 12: 2 juli (geen inzending!)
LBC - 3 sep - BN 14: 17 sep (geplaatst!)
Biota Natura – 1 okt – 15 okt (geplaatst!)
Schrijftips:
Hoe schrijf je een column?
Tien tips voor een briljante columns
Eerdere edities:
-De columnwedstrijd 2021 is gewonnen door Frederique Kloosterman van de Leidse Biologen Club
-De columnwedstrijd 2020 is gewonnen door Sytske Schep van Congo
-De columnwedstrijd 2018-2019 is gewonnen door Celine Huisman van de Leidse Biologen Club
-De columnwedstrijd 2017-2018 is gewonnen door Stijn de Jong van de Utrechtse Biologen Vereniging
-De columnwedstrijd 2016-2017 is gewonnen door Robbert Folmer van de Leidse Biologen Club
-De columnwedstrijd 2015-2016 is gewonnen door Veerle de Goederen van BVW Biologica
Hieronder komen de in 2022 geplaatste (winnende) columns per studievereniging.
Ode aan de diversiteit
‘Maar het is gewoon niet natuurlijk.’ Een krachtig argument als het gaat om gebleekte zakdoekjes, maar onzin wanneer we het hebben over genderdiversiteit. Dat er biologisch gezien maar twee seksen bestaan – de man en de vrouw – is een achterhaald wereldbeeld dat allesbehalve ondersteund wordt door empirisch bewijs uit de natuur. Zo’n 65 duizend diersoorten zijn tweeslachtig en 94 procent van de plantensoorten zijn hermafrodiet. Dieren als clownvissen, koraalklimmers, kikkers en baardagamen kunnen zichzelf zelfs veranderen van geslachtskenmerken, zonder hun dna aan te passen. De baardagame kan dit al voordat hij geboren is!
Dat de menselijke verslaving van het ‘hokjesdenken’ zorgt voor transfobie (haat naar transgender personen) en ongelijkheid voor leden van de LHBTIQ+-community binnen onze maatschappij is een schandalig iets. De complexiteit van de natuur is niet te vangen in hokjes als ‘man’ en ‘vrouw’, wat maakt dat we gaan versimpelen en generaliseren. En dat terwijl die diversiteit juist zo van belang is. Immers, hoe diverser de soort, hoe gunstiger dit lijkt, zegt ook Darwin in zijn eerdere werk.
Evolutionair biologen kunnen zich nu afvragen wat het voordeel is van al deze genderdiversiteit. En dat is een interessante vraag, waar naar mijn mening te weinig naar wordt gekeken. De laatste jaren is er meer aandacht voor genderdiversiteit en de LHBTIQ+-gemeenschap, wat hopelijk betekent dat we ook stappen gaan maken in de biologische vragen die we stellen en ons wereldbeeld verbreden. Met de gedachtegang dat elk gedrag en elke eigenschap een voordeel (ofwel geen nadeel) heeft voor een organisme, is het interessant om te gaan kijken naar de rol van LHBTIQ+-personen in bijvoorbeeld het vormen van gemeenschappen en maatschappijen.
Al met al, genderdiversiteit is natuurlijk, het is valide en bovenal, normaal. Iedereen mag er zijn en het is juist onze diversiteit binnen Homo sapiens die ons zo immens interessant, krachtig en succesvol maakt.
Marit Bonne
namens studievereniging GLV Idun van Rijksuniversiteit Groningen
Dit is de 1e aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door GLV Idun
Een opmerkelijke kennismaking
‘Hoe ruikt jouw kever?’ ‘Naar appel, die van jou?’ ‘Naar banaan.’ Dit gesprek zou je zomaar in de nabije toekomst met iemand kunnen voeren, mocht het je nog niet zijn overkomen. Het gaat hier over de bladpootwants (Leptoglossus occidentalis), een exoot uit Amerika die steeds vaker in Europa opduikt. De wants die ik op een zwoele zomerochtend ontmoette rook echter naar dennen. Die geur komt van een bepaald vocht dat ze afscheiden bij gevaar, maar soms ervaart de mens deze geur als de geur van frisse appel of gefermenteerde banaan.
Op díe zomerochtend werd ik bestempeld door de kever als ‘gevaar’. Ik kan hier nu een heel probleem van maken, maar ik kan het ook laten. Het was niet de vreemde geur van de kever waardoor hij me in eerste instantie opviel. Nee, het waren de patronen op zijn rug die me aanspraken. Voor mij zag hij eruit alsof een Azteek hem had verward met een paasei. Geometrische vormen met groot contrast waren er namelijk op zijn rug afgebeeld. Dat lijkt afschrikwekkend, maar een werkelijke bedreiging vormt de wants hier niet. Pas als hij in groten getale aanwezig is, moeten we ons zorgen maken om coniferen, aangezien zijn favoriete maaltijd bestaat uit zaden van die boomsoort.
Sinds 2007 heeft deze kever voet gezet op Nederlandse bodem, waarschijnlijk binnengevaren met ladingen hout in grote vrachtschepen vanuit Amerika en wegens het opwarmen van onze planeet kon de wants hier prima overleven. Dit is een voorbeeld van één bepaalde exoot, maar er komen steeds meer wezens uit andere landen in ons kikkerlandje wonen. Hierbij kan je denken aan de wolf uit Duitsland, de tijgermug uit Zuid-oost-Azië, Ambrosia: een zwaar allergene plant uit Amerika en de kwamborijn.
Deze laatste is nog niet ontdekt, maar wie weet hoor je volgende week wel in een nieuwsbericht dat hij ergens rondwaggelt. Tegen de migratie van organismen kan men zich moeilijk verzetten. We zullen met ze samen moeten leren leven, terwijl we onze huidige flora en fauna beschermen. Er wachten ons nog zo veel opmerkelijke ontmoetingen, die uiteindelijk een nieuwe normale wereld voor ons zullen vormen.
Blanka van Es
namens studievereniging Gyrinus natans van de Vrije Universiteit Amsterdam
Dit is de 2de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door Gyrinus natans
Mannenbrein kan porno niet aan
Hoe vaak kijk jij porno? Dit is niet een vraag die je terloops aan je vrienden stelt. Porno is namelijk een vrij taboe onderwerp. Desondanks kijkt meer dan de helft van alle mannen het regelmatig. Er zijn genoeg onderzoeken naar gedaan. Enquêtes, mensen interviewen nadat ze porno hebben gekeken. De effecten van regelmatig porno kijken is wat lastiger te onderzoeken. Maar we moeten daar wel echt over nadenken.
Porno kijken doet veel met je dopaminegehaltes in je brein. Steeds hetzelfde filmpje of dezelfde actrice is saai. Afwisseling is waar mannen naar zoeken met porno, omdat afwisseling meer dopamine oplevert. Ratten willen ook afwisseling van seksuele partners, want hun dopaminelevels blijven dan veel hoger. Het kan niet goed voor je zijn om regelmatig een veelvoud aan vrouwen als sekspoppen te zien. Het internet biedt alles, een veelvoud van verscheidene vrouwen die vrijwel alles doen op film. Maar dat is het internet. Je gaat ook naar buiten, naar je werk. Hoe kijk je naar de vrouwen die daar rondlopen? De nieuwe stagiaire, bijvoorbeeld?
Ik vermoed dat Marc Overmars en Ali B ook wel hun piemels leegtrokken op bukakkefilmpjes als ze niemand konden vinden om lastig te vallen. Natuurlijk was hun gedrag extreem. Maar mensen zoals zij hebben een verschrikkelijk vertekend beeld van vrouwen. Zien zij vrouwen wel als mensen? Dan Harmon vertelde dat hij vrouwen als andere wezens zag, op zijn slechtste punt. Hoe erg wordt jouw beeld van vrouwen vertekend door jouw pornogebruik?
Er is een tweede #MeToo-golf gaande, godzijdank. Veiligere, vrouwvriendelijkere werkomgevingen worden de nieuwe norm. Nu moeten mannen nadenken wat ze zelf kunnen doen. Ik heb dat ook gedaan, ik keek regelmatig porno. Het ergste effect van pornogebruik is als de vrouwen om je heen ervan last krijgen. Dus ik stel de vragen: Hoe vaak kijk je porno? Kan het ook wat minder?
Paul Roodbol
namens studievereniging BeeVee van Radboud Universiteit Nijmegen
Dit is de 3de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door BeeVee
Magie van de natuur
‘Ik houd van de natuur en dingen leren te begrijpen’. Heel kortgezegd twee redenen waarom ik biologie ben gaan studeren, en ik denk dat menig biologiestudent zich hier wel in kan vinden. Deze twee dingen komen namelijk perfect samen in de studie biologie. Tenminste, dat dacht ik. Voor mij is de natuur altijd iets magisch geweest, iets wat je niet helemaal kan begrijpen: die ‘magie’ zit hem deels in het onverklaarbare. Maar de studie van biologie is natuurlijk vooral gefocust op verklaren. En dat kan elkaar toch best in de weg zitten.
Hoe meer je leert, al van kinds af aan, hoe meer je erachter komt dat dingen die jíj misschien niet begrijpt wel te verklaren zijn. Zo hoor je bij biologie op school voor het eerst iets over cellen: die kleine dingetjes waaruit al het leven bestaat. Daar blijft het bij, dus meer zal men dan vast niet weten. Tot het onderwerp een paar jaar later terugkeert en blijkt dat veel meer onderliggende processen erbij betrokken zijn. Zelfs toen ik ging studeren had ik het idee dat in de biologie altijd veel dingen onverklaarbaar zouden blijven. Maar na anderhalf jaar te leren dat achter elk biologisch fenomeen een onderliggende oorzaak ligt, krijg ik langzamerhand het gevoel dat op den duur alles te verklaren is.
Maar doet het begrijpen van de natuur af aan haar magie? In ieder geval wel bij het idee dat ik daar als kind van had. Zo las ik laatst dat de zogenaamde balans of harmonie van de natuur eigenlijk onzin is: co-existentie komt puur door de evolutie van wederzijdse exploitatie tussen organismen. Au, dat deed toch een beetje pijn in mijn kinderhartje. Maar wat is aan die realisatie te doen? Je kan je kop in het zand steken en de onverklaarde zaken laten zoals ze zijn. Maar als wetenschapper is dat natuurlijk geen optie. Daarom lijkt er maar één oplossing: genieten van andere vormen van magie die de natuur nog wél te bieden heeft. Van complexe moleculaire netwerken in cellen tot dynamische evenwichten in ecosystemen: alle, soms zelfs toevallige, processen die betrokken zijn geweest bij het ontstaan van de natuur zoals wij die kennen.
Dat is de verklaarbare magie van de natuur die wij als biologen kunnen ontdekken, begrijpen en beschermen.
Beau Luiten,
namens de Utrechtse Biologen Vereniging
Dit is de 4de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door UBV
Geen inzending!
namens de Wageningse studievereniging BVW Biologica
Dit was de beoogde 5de aflevering van de columnestafette voor studenten, te verzorgen door BVW Biologica
Geen inzending!
namens de Amsterdamse studievereniging Congo (Comt Onooslen Naerstighlijck Gheleertheydt Ontvanghen)
Dit was de beoogde 6de aflevering van de columnestafette voor studenten, te verzorgen door Congo
Plat
Nederland is plat. Dit zien we in de manier waarop de natuur zich in het land vormt. Er zijn geen bergen waar de bomen ophouden met groeien, geen valleien waar rivierwater zich verzamelt en geen kliffen waar mos zich krampachtig vasthoudt om niet naar beneden te vallen. De vlakte van het land was mij nooit zo duidelijk tot ik mij in Noorwegen bevond. Het land gaat hier niet rustig over van bos naar duin naar zee, maar komt met oeroude kracht omhoog gerezen waar het botst met de zee.
Om de fjorden goed te kunnen bekijken reizen we naar Sommarøy, een plaatsje in het noorden. Hier zijn de stranden zo wit, dat ze als reclamewerk voor TUI gebruikt zouden kunnen worden. Ze missen alleen de palmbomen. Verder is
het landschap hard van het gesteente. Er groeien wat mossen en lage struiken, maar bomen ontbreken. De bomen die
er wel groeien zijn niet hoger dan enkele meters. In veel delen van Noorwegen komt dit door de hoogte van de bergen,
maar aan de grens van de arctische zee geeft de wind stormen en blijft de temperatuur onvergefelijk onder nul.
Na een steile klim over gladde rotsen komen we op het hoogste punt van Hillesøya, het stukje land wat Sommarøy
van de zee scheidt. Vanaf 200 meter hoogte kijken we naar de Noorse Zee. Deze lijkt rustiger dan de Noordzee:
geen schuimende koppen of troebel water, maar glad en kristalhelder. Gescheiden door een klif die bijna in de zee
verdwijnt, kijken we uit op het laatste deel van Hillesøya, een minuscuul stukje land genaamd Avløsen. Daar, 100 meter boven de zeespiegel, spreidt een aalscholver de vleugels om te drogen, zo zijn we toch weer terug in Nederland.
Djoeke Baelde Jansen,
Namens de Leidse Biologen Club
Dit is de 5de aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door de Leidse Studenten Club
Welke kleur heeft X?
Wanneer een goede vrijpartij vrucht draagt, is het mode om een gender-revealparty te organiseren. Het blauw of het roze moet blijkbaar zo origineel mogelijk onthuld worden via ballonnen, cakes, vuurwerk en wat al niet meer. Het kan niet gek genoeg. Na de verlossende uitslag volgt opnieuw een ronde met vragen. Want wat betekent dat nou: een jongetje of een meisje zijn?
Waar fysieke kenmerken de sekse aangeven, is gender toch nog altijd een cultureel bepaald begrip. Hier in Nederland
kan het betekenen dat je je als jongen als een malloot in het oranje kleedt om een andere jongen in een snelle auto toe te juichen. Diezelfde jongens kunnen zich dan op hun beurt niet voorstellen dat een meisje dat zonder gedoe als onderdeel van het publiek óók zou willen.
Zo zie je maar. Iedere cultuur heeft zijn eigen normen, gewoonten en rolverdeling voor gender en daarmee samenhangend gedrag. Toch is genderidentiteit iets anders. ‘Genderrollen zijn culturele producten, maar de genderidentiteit zelf lijkt van binnen te komen. Deze komt doorgaans vroeg in het leven op en kan niet worden teruggedraaid’, zegt Frans de Waal in zijn boek Anders.
Op dit moment wordt in de Tweede Kamer gesteggeld wat er in ons paspoort zou moeten staan: M of V. En zijn we zelf
in staat om dit aan te geven of moet een ‘deskundige’ zich hierover buigen? En wanneer zijn we daar oud genoeg voor?
Waarom zo ingewikkeld? Laten we met zijn allen X zijn. Wat dat betekent vullen we zelf wel lekker verder in. Onze familie de bonobo’s en de chimpansees doen daar ook niet moeilijk over. Een groot voorbeeld is de chimpansee Donna, de ‘gender non-conformerend individu’, maar waarom wij dan wel? Zijn we gelijk van die irritante gender-revealparties af.
Roos van Zon,
Namens studievereniging Biota Natura van Toegepaste biologie bij HAS Green Academy in Den Bosch
Dit is de 6ste aflevering van de columnestafette voor studenten, ditmaal verzorgd door Biota Natura